به نقل از «آنا»

اختلالات روانی پسا کرونا در ایران کمتر از پیش‌بینی‌های جهانی بود/ تدوین استاندارد‌های اطلاع رسانی خودکشی

تاریخ انتشار: ۲۰ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۱۲۵۸۵

حامد مصلحی در گفت‌وگو با خبرنگار سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا، در رابطه با وضعیت سلامت روان پس از پاندمی کرونا به ویژه در میان خانواده‌ افرادی که جان خود را به دلیل این بیماری از دست داده بودند، گفت: پژوهش‌های رسمی زیادی را وزرت بهداشت پس از پاندمی کرونا انجام داد و گزارش‌های آن را منتشر کرد. ضمن اینکه از همان زمان مداخلاتی را برای خانواده‌هایی که فردی را به دلیل کرونا از دست داده بود طراحی کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کارکنان بهداشت به این خانواده‌ها مراجعه می‌کردند و مداخلات سوگ ناشی از سوگ را برای آنها ارائه می‌داد.

وی افزود: خوشبختانه آمارهای ما در بیماری‌های سلامت روان پس از کویید کمتر از آن چیزی بود که پیشبینی می‌شد دلیل آنهم مداخلاتی بود که در حین کووید و پس از آن انجام شد. در این رابطه دسترسی خوبی به روانشناس برای افراد ایجاد و اگر اختلالی ایجاد می‌شد سریع مداخلات صورت می‌گرفت.

مصلحی اظهار کرد: علی‌رغم پیشبینی‌های انجام شده برای بیشتر کشورهای جهان در پسا کووید، مشکلات سلامت روان در کشور ما 20 درصد کمتر از آنچه در سطح بین‌المللی انتظار می‌رفت، بود.

مدیرکل دفتر سلامت روان و اعتیاد وزارت بهداشت در رابطه با وضعیت اختلالات اضطرابی در کشور نیز اظهار کرد: ما دو مدل آمار داریم، یکی آمارهایی که است در pst داریم و دومی آمارهایی است که از مقالات و تخمین‌‌هایی است که وجود دارد. ما بر اساس این تخمین‌ها مداخلاتی را طراحی کرده‌ایم. اما برای اعلام آمارها باید آنها را از پژوهش‌های مختلف استخراج کنیم.

وی در رابطه با نتایج پیمایش ملی سلامت روان نیز اظهار کرد: نتایج این پیمایش آماده و باید مورد تأیید وزیر قرار بگیرد و ارائه رسمی آن منتشر شود.

مصلحی در رابطه با خودکشی در میان رزیدنت‌ها و کودکان نیز اظهار کرد: هر یک خودکشی که انجام می‌شود هولناک و آسیب‌زا است، با این حال دو تکلیف عمده بر عهده وزارت بهداشت است؛ نخست آموزش‌هایی که ارائه می‌دهیم و دوم نوع اطلاع رسانی در رابطه با خودکشی است.

وی ادامه داد: اطلاع رسانی در رابطه خودکشی باید بر اساس استانداردهای خاصی باشد که مورد تأیید  سازمان جهانی بهداشت قرار دارد. خود این حساسیت‌ها موجب پیشگیری می‌شود. اگر چنین حساسیتی وجود نداشته باشد اثری که در رابطه با خودکشی به خصوص افراد مهم می‌گذارد می‌تواند در دو ماه پس از آن 13 درصد افزایش اقدام را خواهد داشت. این موضوع تا 26 درصد افزایش اقدام را در نوجوانان به دنبال خواهد داشت. ما این استانداردها را تدوین کردیم و خود اینها منتشر شود در حد بسیار زیادی می‌تواند کمک کننده باشد.

مصلحی بیان کرد:  ما در رابطه با موضوع رزیدنت‌ها نیز به صورت مکرر جلساتی را برگزار کردیم و قرار شد از طریق معاونت آموزشی به این موضوع وارد شده و کمک کنیم.

وی در رابطه مداخلات دفتر سلامت روان و اعتیاد وزارت بهداشت در مسأله اعتیاد نیز اظهار کرد: ما پیش از هر اقدامی از طریق خانه‌های بهداشت کودک در معرض دود مواد مخدر را شناسایی می‌کنیم به آنها آموزش لازم را ارائه می‌دهیم تا از طریق این آموزش‌ها بتوان او را نسبت به اجتناب از مواد مخدر توانمند کرد.

مدیرکل دفتر سلامت روان و اعتیاد وزارت بهداشت افزود: همچنین جلسات مختلفی را با ستاد مبارزه با مواد مخدر برای کاهش عرضه و تقاضای مواد مخدر برگزار کرده‌ایم.

 

انتهای پیام/

یاسر مختاری

منبع: آنا

کلیدواژه: سلامت روان پاندمی کرونا خودکشی وزارت بهداشت نیز اظهار وزارت بهداشت سلامت روان مواد مخدر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۱۲۵۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سلامت روانی، اخلاقی و اجتماعی از وجوه مهم سلامت

به گزارش خبرگزاری مهر، سردار سعید منتظرالمهدی در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت آورده است: یکی از ارکان اصلی خوشبختی و بهروزی، «سلامت» است. چه، با برخورداری از تراز بالای صحت و سلامت است که می‌توان برای تحقق اهداف ریز و درشت زندگی و بیشینه سازی شادابی و موفقیت، گام فراسو نهاد و جهد و جد روزافزون نمود. لیکن، نباید از یاد برد که قلمرو و حیطه سلامت هرگز در سطح «سلامت جسم» محدود نمی‌ماند بلکه حیطه‌های پر اهمیت دیگری را نیز در بر می‌گیرد که از آن میان سه حیطه دیگر سلامت، یعنی «سلامت روان»، «سلامت اخلاق» و «سلامت اجتماعی» درخور توجه فزون‌تری هستند (نیازی به یادآوری نیست که این چهار حیطه سلامت پیوند وثیق و جدایی ناپذیری با یکدیگر دارند و لاجرم زوال یا نقصان هریک قادر است آن سه دیگر را دستخوش کژکارکردی کند).

چنانچه از حیث یادآوری و بیش و کم از منظر امروزی بخواهیم تعریفی بس مختصر از این چهار حیطه سلامت به دست دهیم چنین می‌توان گفت که جسم آنگاه سالم است که بتوان بی هیچ محدودیتی از همه ظرفیت و توان آن برای «نیکو زیستن» بهره جست، روان نیز زمانی در سلامت است که نه تنها در دام هیچ «تعارض» آشفته ساز و نشانگان ملال انگیز و تنیدگی آشوبناکی گرفتار نشده باشد بلکه لبریز سُرور و وجد و خرسندی و پیوسته در تعالی و پویایی باشد. به همین قیاس سلامت اخلاقی نیز به حالتی اطلاق می‌شود که ذهن و ضمیر فرد عاری از «احساس گناه» باشد؛ آشکار است که لازمه فراچنگ زدن چنین خلق و حالتی آن است که فرد در کنش و منش و بینش خود، «فضایل اخلاقی» (نظیر صداقت، عدالت، اصالت، امانت و جز آن) را فرو نگذارد و برای بیشینه سازی آنها پیوسته بکوشد. سر انجام، مراد از «سلامت اجتماعی» آلوده نشدن به آسیب‌های مختلف از یک سو و داشتن ارتباط و تعامل «شفابخش» با جمع و جامعه از دیگر سو است.

ناگفته پیداست که یک دوجین عامل را می‌توان نشان کرد و نشان داد که بر هر یک از این چهار حیطه سترگ سلامت تأثیر می‌گذارند. اما، تردیدی نمی‌توان کرد که در این میان سهم و نقش خانواده برجسته‌تر است. چون همانگونه که می‌دانیم در خانواده است که «اندیشه» شکل می‌گیرد، «شخصیت» فرا می بالد، «منش» نضج می‌یابد، «نگرش به خویشتن» پایه‌ریزی می‌شود و «نحوه رفتار» در برابر پدیده‌ها و در شرایط مختلف، سمت و سو داده می‌شود.

حال این پرسش در برابر ما عرض اندام می‌کند که کدام خانواده قادر است تراز و میزان هر یک از چهار نوع سلامت را ارتقا دهد و مانع از فرو شدن در «بیماری» و نقصان سلامت شود؟ در پاسخ به این پرسش می‌توان انبوهی شاخص و ملاک را برای «خانواده سلامت محور» و «سالم پرور» فهرست کرد. لیکن به باور من از آن میان شاخص‌های زیر اهمیت بیشتری دارند:

۱. سبک زندگی برخوردار از تحرک بهینه (۶۰ دقیقه در روز)، بهداشت مطلوب، چک آپ دوره‌ای، تفریح به موقع و تغذیه مناسب. چنین سبکی نه تنها به سلامت جسم یاری می‌رساند بلکه سلامت ذهن و روان را نیز مضاعف می‌کند.

۲. پیروی از الگوی گفت و گوی سازنده برای از میان راندن تعارضات ناگزیر زندگی. در چنین خانواده‌ای کمتر مشاجره و منازعه و مجادله دیده می‌شود. چه، اینگونه خانواده‌ها زبان و کلام را در جهت «مفاهمه» و مصالحه به کار می‌گیرند و با گفت و شنود به موقع مانع از سایه انداختن تعارضات و مسائل حل نشده بر ساحت جان و روان می‌شوند.

۳. افزایش مستمر ذخیره شناختی. در خانواده سلامت محور مطالعه و یادگیری رفتاری رایج و مستمر است و لاجرم اعضای اینگونه خانواده‌ها پیوسته دانایی خود را افزایش می‌دهند و اندیشه خود را زیبا و غنی می‌سازند. آنان همچنین می‌کوشند تا «دانش» خود را به «خِرد» تبدیل سازند و آن را در کنش و عمل خود به کار بندند. ناگفته پیداست که پیامد دانایی، خردمندی و «اندیشه زیبا» خوشامدگویی مستمر به زیبایی‌های بیکران زندگی و شادابی و شورمندی جسم و روان است.

۴. فضیلت مند زیستن. در خانواده سالم پرور و سلامت محور به فضائل اخلاقی نه تنها در «گفتار» بلکه در «کردار» ارج نهاده می‌شود. به همین سبب اینگونه خانواده‌ها اغلب با خود و دیگران «در صلح» و آرامش هستند.

۴. برخورداری از روابط و پیوندهای اجتماعی خرسند ساز. چنین پیوندی نوعی «حمایت اجتماعی» است که همچون «سپری نیرومند» از اعضای خانواده در برابر سختی‌ها و رنج‌های ناگزیر زندگی حفاظت می‌کند (یادمان باشد که در جهان بودن یعنی با دیگران بودن).

خلاصه آنکه، خانواده سلامت محور «زندگی زیسته» سالمی دارد و لاجرم احساس خوشبختی و بهروزی و شادابی آن پیوسته در حال افزایش است.

کد خبر 6090072